Dit is alweer het derde jaar op rij dat ik op wintersportvakantie ga. Qua niveau ben ik nog steeds echt een beginner. En ik merk dat het leren skiën als volwassene gewoon toch echt wat meer tijd vraagt dan ik had verwacht. Maar dit jaar heb ik hierin absoluut een doorbraak doorgemaakt. Ik durf nu met recht te zeggen dat ik kan skiën. Ik doe nog wel alleen blauwe pistes die ik ken. Maar ik kom met zelfvertrouwen en heelhuids beneden en dat vind ik al een hele prestatie waar ik best trots op ben.
Meer zelfvertrouwen, maar nog wel op les
Voor de vakantie begon merkte ik al dat ik er dit jaar echt heel erg zin in had en niet teveel bezig was met dat ik het spannend zou vinden om weer op de ski’s te staan. Ik had er echt een goed voorgevoel bij dat ik deze week echt wel een zelfstandig zou kunnen skieën.
De eerste dagen ben ik nog wel op les gegaan. De eerste dag gingen we al vrij snel naar de blauwe piste op de Ehrwalder Alm. Daar ben ik gewoon netjes naar beneden gekomen en zonder angst. Direct al een persoonlijke overwinning te pakken haha. Daarna hebben we nog even wat technische oefeningen gedaan op de kinderwei.
Spierpijn!
De tweede dag viel mij wel zwaar. Ik had die dag een leraar die zeer gefocust was op techniek en tijdens het skiën op de blauwe piste allerlei oefeningen had waarbij je allerlei dingen moest doen met danwel je linkerhand/arm of je rechterhand/arm. Daardoor was ik veel teveel bezig met voor-, achter- , links- en rechts en dat was echt lastig en vermoeiend. Ik was ook echt heel moe aan het einde van de les (spierpijn!!) en ben aan het einde ook een paar keer gevallen. Gewoon omdat ik door vermoeidheid net even niet snel genoeg reageerde of kleine foutjes maakte.
Waar ik wel echt van stond te kijken was hoeveel lol ik toch nog had in het skiën en hoe nuchter ik dit jaar ineens om kon gaan met valpartijen of (in mijn ogen) steile hellingen. Ik ben er eigenlijk allemaal redelijk rustig onder gebleven en pakte steeds de draad weer op als het even minder ging.
Door de spierpijn aan het einde van de les op dag 2 had ik verwacht dat dag 3 heel moeizaam zou gaan. Dat viel eigenlijk reuze mee. We hebben zelfs een nieuw stuk van de blauwe piste gedaan en ik had het ritme en de techniek echt goed te pakken.
Nog een laatste dagje skiën
Na een rustdag waarin we naar Füssen (Duitsland) en slot Neuschwanstein zijn geweest, ging ik de vijfde dag van de skivakantie dus vol zelfvertrouwen tegemoet. Ik vond het tijd om voor het eerst zonder klasje te gaan skiën. Samen met mijn schoonvader heb ik de blauwe piste, die ik inmiddels al goed kende, een paar keer naar beneden geskied. Dat ging op zich best goed en ik heb zelfs geprobeerd om echt wat meer snelheid te maken. Dat laatste lukt me nog alleen als er iemand voor me skiet die het tempo bepaald. Als ik het zelf moet doen, heb ik toch de neiging om erg voorzichtig te zijn en net wat te langzaam te skiën.
Al met al was het voor mij een mooie en succesvolle skivakantie. Ik durf nu dus over mijzelf te zeggen dat ik kan skiën en beschik over voldoende techniek om niet in paniek te raken als er iets onverwachts gebeurt. Dus daar ben ik erg blij mee.
Zelf beginnen met skiën? Nog een paar tips
Ben je overigens zelf een beginner met skiën dan raad ik je echt aan om op skiles te gaan. Dat helpt echt om de techniek goed aan te leren en zelfvertrouwen te krijgen. En neem er de tijd voor. Je zult merken als je met een groep op skivakantie gaat of met mensen in je omgeving die al jaren skiën praat dat er soms heel gemakkelijk over gedaan wordt. Maar leren skiën als volwassene kost nu eenmaal tijd. Ik heb er ook drie skivakanties over gaan voor ik er echt vertrouwen in kreeg en ik weet zeker dat ik mijn volgende wintersportvakantie begin met weer eerst een paar dagen les. Daar voel ik me toch echt het prettigste bij.
Benieuwd naar de ervaringen van mijn eerste wintersportvakanties? Lees dan deze blogs:
Voor het eerst op wintersport – Oefenen, oefenen, oefenen
Mijn tweede skivakantie